آرزو نکن

امروز که کفش هایم را مثل همیشه یواشکی برداشته بودی و در حیاط راه می رفتی. من هم یواشکی داشتم نگاهت میکردم.

تو آرزو می کردی که زودتر بزرگ شوی و من حسرت میخوردم که کاش می شد برگشت!

دخترکم بزرگ که شدی، گاهی اوقات زندگی آنقدر سخت میشود که دوست داری خواب باشی و همه اینها را در خواب دیده باشی و از خواب بیدار بشوی!

گاهی اوقات زندگی خیلی سخت و بی رحم می شود

گاهی اوقات دعا می کنی که کاش هنوز بچه بودی!

آرزویم قدر کودکیت را بدان و آرزو نکن که زودتر بزرگ شوی.